حیا چیست؟ و چه فایده هایی دارد؟

واژه «حیاء»، یعنی ملاحظه و رعایت حدود و احکام شرعی و عقلی و عرفی و منفعل شدن از ارتکاب محرمات شرعیه و دوری از آن ها جهت حفظ آبرو و حیثیت خود، یا اجتناب از زشتی ها برای دوری از بدنامی و سرزنش در پیشگاه خدا و مردم. (1)

حیاء، در زبان روایات از جایگاه ویژه‏ای برخوردار است؛ به گونه ‏ای که حیاء محصول ایمان و حتی عین ایمان و از آن یاد می‏شود. امام صادق(علیه السلام) می‏فرماید: «الْحَيَاءُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ الْإِيمَانُ فِي الْجَنَّةِ»؛ (2)
«حیاء، از ایمان است و ایمان در بهشت است (پس هر کس که با حیاء باشد، در بهشت است»).
و در جای دیگر فرمود: «الْحَيَاءُ وَ الْإِيمَانُ مَقْرُونَانِ فِي قَرَنٍ فَإِذَا ذَهَبَ أَحَدُهُمَا تَبِعَهُ صَاحِبُهُ»؛ (3)
«حیاء و ایمان، در یک رشته‏اند و همدوش همدیگرند و چون یکی از آن دو رفت، دیگری هم می‏رود.»

 اما فواید حیاء عبارت اند از:
1. موجب حفظ دین و ایمان است؛
2. بهترین عامل برای کسب عفاف است؛
3. علامت مروت و مردانگی است؛
4. موجب پوشانده شدن عیوب می شود؛
5. عامل کنترل بدی ها و زشتی ها است؛
6. منکرات را به معروف تبدیل می کند. (4)

〰〰〰〰〰〰〰〰
1. مهدی نیلی پور، بهشت اخلاق، ج 2، ص 637، نشر مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر.
2. ثقة الإسلام كليني، کافی، ج 2، ص 106، 8 جلدى، دار الكتب الإسلامية، تهران، 1365 ه. ش.
3. همان.
4. مهدی نیلی پور، بهشت اخلاق، ج 2، ص 637.