از آن جا که دختر نماد کمالات مادر است؛ ایشان تبلوری از دفاعیّات همه جانبۀ مادرشان، خدیجۀ کبری(س) در طول همسری رسول الله(ص) در بحرانهای آنچنانی مکّه

هستند؛ نیز حضرت زینب(س) در جریان عاشورا و اسارت و پس از آن، نمادی از تربیت و سیرۀ ایشان هستند. بلکه بتوان دفاعیات حضرت سکینه(س) تا بیش از یک

قرن بعد ایشان را نیز تبلوری از دفاعیات و سیرۀ جدّه شان محسوب نمود. اگرچه خفقان حکّام و جور تاریخ بیش از ساعاتی از زندگی این بزرگواران را منعکس ننموده

است، لکن با کنار هم نهادن این قطعات شاید بتوان ترسیمی گویاتر از منش ایشان در دفاع و اطاعت از ولایت را ارائه کرد.

برخلاف انعکاس مشهور، دفاعیات حضرت زهرا(س) از امام علی(ع)، منحصر به جریان درب و دیوار منزل یا حتّی حضور در مسجد و خطبۀ فدکیّه نیست. دفاعیات ایشان

از همان اوان کودکی در کنار مادر بزرگوارشان نماد یافته، تا لحظۀ شهادتشان به اشکال مختلف، با بیانات متفاوت، متناسب با فرصتها و مجال¬های گوناگون پیش

آمده، چه زمان رسول الله(ص) و قبل از سقیفه یا قبل از هجوم به منزل و چه پس از این مصائب ادامه یافته است. ایشان وامدار مادرشان، و زینب کبری وامدار

وی(سلام الله علیهنّ) در دفاع از حریم نبوّت و ولایت می باشند. بحق و بجا بتوان گفت خدیجه(س) به مثابه یک امّت بود برای نبیّ(ص) و فاطمه(س) خود یک امّت بود

برای علی(علیه السّلام) و زینب(س) یک امّت بود برای حسین(ع).

این مقاله در حد وسع خود گزارشی از ابعاد دفاعیّات مختلف ایشان را ارائه می نماید.

عنوان مقاله: وظایف امّت نسبت به امام با رویکرد به

سیره و سخنان حضرت صدّیقه طاهره(علیها السِّلام)

نویسنده:  خانم دکتر قائمی  مدرس دانشگاه و استاد موسسه آوزش عالی حوزوی ریحانه النبی 

دانش آموخته مقطع دکترای مدرسی معارف اسلامی دانشگاه معارف  و سطح 4 شیعه شناسی از جامعه الزهرا سلام الله علیها